Tijdens een crisis willen journalisten dat je meewerkt aan interviews, maar dat is niet altijd verstandig. Soms is het beter een schriftelijke verklaring uit te geven. Journalisten zullen dat niet leuk vinden want die willen een talking head. Maar niet omdat zij dat willen, maar omdat jij moet doen wat jouw imago het best beschermt, moet jouw keuze bepalen.
Tijdens ‘old school’ mediatraining leer je vaak om als een blind paard vast te houden aan je centrale boodschap, maar als je niet de nodige soepelheid in je antwoorden legt dan kan dat behoorlijk tegen je werken, zoals ook de kersverse fractieleider van D66, Rob Jetten heeft mogen ervaren.
Reputatieschade door de media komt regelmatig voor als gevolg van de jacht om de primeur of door de druk van de deadline, maar media zouden misschien betere kwaliteitscriteria hanteren want zowel bij schuld als onschuld blijft dat je leven lang achtervolgen.
Het effectief omgaan met klachten is ook een vorm van crisiscommunicatie, maar wanneer je als bedrijf bij een incident de hakken in het zand zet, geen greintje empathie toont en dan ook nog jezelf in de slachtofferrol probeert te manoeuvreren zonder oog te hebben voor de werkelijke slachtoffers dan heb je er niet veel van begrepen…
Crisissituaties gebeuren niet alleen bij risicovolle bedrijven zoals de petrochemische industrie maar ook bij vakantieparken als Roompot. Maar als je geschoren wordt moet je stilzitten en zeg altijd dat je kritisch onderzoek serieus neemt.
